1) trybu uchwalenia ustawy budżetowej na 1993 r. z art. 13 i 14 Ustawy Konstytucyjnej w związku z art. 46 Regulaminu Sejmu przez łączne głosowanie poprawek, które nie wskazywały źródła sfinansowania wydatków;

2) art. 36, 37 i 39 ustawy budżetowej na 1993 r. z art. 2 ust. 1 i 34 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. Prawo budżetowe, a tym samym naruszenie zasady demokratycznego państwa prawnego (art. 1 przepisów konstytucyjnych) przez wprowadzenie do ustawy budżetowej rozstrzygnięć, które nie mieszczą się w numerycznie wyliczonym zakresie przedmiotowym tej ustawy, co narusza zasadę zaufania do Państwa i stanowionego w nim prawa;

3) art. 36 i 37 ustawy budżetowej na 1993 r. z ustawą z dnia 14.12.1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodziny (Dz.U. Nr 40, poz. 267 z późn. zm.), oraz ustawą z dnia 17.10.1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 104, poz. 450 z późn. zm.) oraz ustawą z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów i wojskowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 1983 r. Nr 13, poz. 68 z późn. zm.) a tym samym naruszenie zasady demokratycznego państwa prawa (art. 1 przepisów konstytucyjnych) przez przyjęcie podstawy do ustalania wysokości zwaloryzowanej emerytury i renty kwoty równej 91% zamiast kwoty 100% przeciętnego wynagrodzenia w kwartale kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji, zgodnie z uchwaloną przez Sejm wyżej cytowaną ustawą, co narusza zasadę zaufania obywateli do Państwa i stanowionego w tym państwie prawa;

4) art. 39 ustawy budżetowej na 1993 r. z ustawą z dnia 30.12.1992 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej w 1993 r. (Dz.U. z 1993 r. Nr 1, poz. 2) co narusza określoną w art. 1 przepisów konstytucyjnych zasadę demokratycznego państwa w szczególności przez skreślenie procentowej waloryzacji oraz dolnej, dopuszczalnej wysokości normatywnego wskaźnika przeciętnego wynagrodzenia pracowników państwowej sfery budżetowej, wprowadzając kwotowy wzrost płac, mimo uchwalenia ustawy przez Sejm w dniu 30.12.1992 r. zawierającej inne rozstrzygnięcia, co powoduje utratę zaufania obywateli do Państwa i stanowionego w tym państwie prawa, jak również może powodować utratę słusznie nabytych z dniem 1 stycznia br. praw.