1. Rada Gminy Osielsko wnioskiem z 15 maja 2006 r. zwróciła się do Trybunału Konstytucyjnego o stwierdzenie, że art. 4 ust.
1, art. 4 ust. 2, art. 4 ust. 3, art. 4a ust. 1, art. 4a ust. 2, art. 4a ust. 3 i art. 4b ust. 1, art. 4b ust. 2, art. 4b
ust. 3, art. 4b ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.; dalej:
ustawa o samorządzie gminnym) oraz art. 3 ust. 1, art. 3 ust. 2, art. 3 ust. 3, art. 3a ust. 1, art. 3a ust. 2, art. 3a ust.
3 i art. 3b ust. 1, art. 3b ust. 2, art. 3b ust. 3, art. 3b ust. 4 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym
(Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 ze zm.; dalej: ustawa o samorządzie powiatowym) są niezgodne: z art. 2, art. 7, art. 15,
art. 16, art. 31 ust. 3 oraz art. 163 i art. 165 Konstytucji; z art. 3 i art. 11 Europejskiej Karty Samorządu Lokalnego sporządzonej
w Strasburgu dnia 15 października 1985 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 124, poz. 607 oraz z 2006 r. Nr 154, poz. 1107); z preambułą
Konstytucji w zakresie, w jakim odnosi się ona do zasady współdziałania władz i dialogu społecznego oraz zasady pomocniczości;
po drugie, że rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 sierpnia 2001 r. w sprawie trybu postępowania przy składaniu wniosków
dotyczących tworzenia, łączenia, dzielenia, znoszenia i ustalania granic powiatów oraz ustalania i zmiany nazw powiatów i
siedzib ich władz oraz dokumentów wymaganych w tych sprawach (Dz. U. Nr 86, poz. 944 ze zm.) oraz rozporządzenie Rady Ministrów
z dnia 9 sierpnia 2001 r. w sprawie trybu postępowania przy składaniu wniosków dotyczących tworzenia, łączenia, dzielenia,
znoszenia i ustalania granic gmin, nadawania gminie lub miejscowości statusu miasta, ustalania i zmiany nazw gmin i siedzib
ich władz oraz dokumentów wymaganych w tych sprawach (Dz. U. Nr 86, poz. 943 ze zm.) są niezgodne: z art. 2, art. 7, art.
15, art. 16, art. 31 ust. 3, art. 92, art. 163 i art. 165 Konstytucji; z art. 3 i art. 11 Europejskiej Karty Samorządu Lokalnego
sporządzonej w Strasburgu dnia 15 października 1985 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 124, poz. 607 oraz z 2006 r. Nr 154, poz. 1107);
z preambułą Konstytucji w zakresie, w jakim odnosi się ona do zasady współdziałania władz i dialogu społecznego oraz zasady
pomocniczości.
2. Postanowieniem z 22 września 2006 r. Trybunał Konstytucyjny postanowił odmówić nadania dalszego biegu wnioskowi w zakresie
stwierdzenia zgodności: art. 4 ust. 1, art. 4 ust. 2, art. 4 ust. 3, art. 4a ust. 1, art. 4a ust. 2, art. 4a ust. 3 i art.
4b ust. 1, art. 4b ust. 2, art. 4b ust. 3, art. 4b ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 3 ust. 1, art. 3 ust. 2,
art. 3 ust. 3, art. 3a ust. 1, art. 3a ust. 2, art. 3a ust. 3 i art. 3b ust. 1, art. 3b ust. 2, art. 3b ust. 3, art. 3b ust.
4 ustawy o samorządzie powiatowym z art. 2, art. 7, art. 15, art. 16, art. 31 ust. 3 Konstytucji.
Trybunał Konstytucyjny stwierdził, po pierwsze, oczywistą bezzasadność zarzutu naruszenia art. 2 i art. 15 Konstytucji, bowiem
z argumentacji przedstawionej we wniosku wynikało jednoznacznie, że nie odnosił się on do kwestionowanego art. 4 ust. 1-2,
art. 4a ust. 1-3 i art. 4b ust. 1-4 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 3 ust. 1-2, art. 3a ust. 1-3 i art. 3b ust. 1-4
ustawy o samorządzie powiatowym. Natomiast zgodnie z zasadą ne bis in idem Trybunał Konstytucyjny uznał niedopuszczalność orzekania o zgodności art. 4 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym oraz art.
3 ust. 3 ustawy o samorządzie powiatowym z art. 2 i art. 15 Konstytucji (wyroki w sprawach K 27/02 i K 1/03).
Trybunał Konstytucyjny stwierdził, po drugie, oczywistą bezzasadność zarzutu, zgodnie z którym zaskarżone przepisy naruszają
zasady przyzwoitej legislacji i zasadę określoności przepisów prawa (art. 2 Konstytucji), zasadę praworządności formalnej
i legalizmu (art. 7 Konstytucji), zasadę samorządności lokalnej (art. 16), a także zasadę proporcjonalności (art. 31 ust.
3 Konstytucji).