po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Spółka Akcyjna z siedzibą w T. w sprawie zgodności:
art. 29 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 – Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r. poz. 1202, ze zm.) w brzmieniu obowiązującym
na dzień wydania decyzji Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 26 kwietnia 2019 r. (znak: […]) oraz art. 3 pkt
3 i 5 tej ustawy, rozumianych ,,w ten sposób, że to od cech (gabarytów, takich jak masa i wielkość, względy bezpieczeństwa)
urządzenia reklamowego (które to cechy stanowią nieskonkretyzowane, pozaustawowe kryteria) zależy jego kwalifikacja jako budowli
bądź też jako tymczasowego obiektu budowlanego, czy tablicy/urządzenia reklamowego, jak również że to od cech (gabarytów)
urządzenia reklamowego (które to cechy stanowią nieskonkretyzowane, pozaustawowe kryteria) zależeć może objęcie go wyjątkiem
od obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę – ze względu na instalację tablicy lub urządzenia reklamowego rozumiane w ten
sposób, że które zostały sformułowane przez ustawodawcę, co skutkuje dowolnością organów nadzoru budowlanego w kwalifikacji
urządzeń reklamowych jako: (i) obiektów budowlanych (budowli) wymagających uzyskania pozwolenia na budowę; (ii) tymczasowych
obiektów budowlanych, wymagających uzyskania pozwolenia na budowę lub dokonania zgłoszenia; (iii) korzystających z wyjątku
wskazanego w art. 29 ust. 2 pkt 6 PB, w zależności od wskazanych pozaustawowych cech urządzenia, w konsekwencji pozostawia
adresatów regulacji prawnej, chcących dokona[ć] instalacji tablicy lub urządzenia reklamowego, w niepewności, co do zakresu
swoich praw i obowiązków i procedur, które powinni dopełnić, a także w drodze pozaustawowej zawęża sferę praw i wolności adresatów
normy”, z art. 2, art. 7, art. 21 ust. 1 w związku z art. 64 ust. 1-3, art. 20 w związku z art. 22 oraz z art. 32 ust. 1-2
w związku z art. 22 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,