Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
1. Zgodnie z art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o organizacji i trybie postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym
(Dz. U. poz. 2072, ze zm.; dalej: u.o.t.p. TK) wniosek złożony przez podmiot, o którym mowa w art. 191 ust. 1 pkt 3-5 Konstytucji
Rzeczypospolitej Polskiej, Prezes Trybunału kieruje do wyznaczonego przez siebie sędziego Trybunału w celu wstępnego rozpoznania
na posiedzeniu niejawnym. Trybunał bada, czy wniosek spełnia wymagania przewidziane w art. 47 i art. 48 u.o.t.p. TK, a w szczególności,
czy zaskarżony akt normatywny dotyczy spraw objętych zakresem działania wnioskodawcy (art. 191 ust. 1 pkt 3-5 w związku z
art. 191 ust. 2 Konstytucji).
2. W rozpatrywanej sprawie z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego wystąpił Zarząd Główny Niezależnego Samorządnego Związku
Zawodowego Funkcjonariuszy Straży Granicznej (dalej: Zarząd Główny NSZZ FSG), który zgodnie z § 25 ust. 6 pkt 1 Statutu Niezależnego
Samorządnego Związku Zawodowego Funkcjonariuszy Straży Granicznej (dalej: Statut) jest organem uprawnionym do „reprezentowania
Związku wobec władz, administracji państwowej i samorządu terytorialnego oraz podmiotów gospodarczych, a także innych organizacji
i instytucji”.
Zarząd Główny NSZZ FSG, stosownie do art. 48 ust. 2 pkt 1 u.o.t.p. TK, dołączył do wniosku uchwałę Nr 85/X/2018 z 12 grudnia
2018 r.
Trybunał ustalił, że uchwała Zarządu Głównego NSZZ FSG została podjęta przez ogólnokrajowy organ związku zawodowego (art.
191 ust. 1 pkt 4 Konstytucji), wyraża wolę wystąpienia z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego (§ 1) oraz określa przedmiot
i wzorce kontroli (§ 1), które są tożsame z zakresem zaskarżenia, wyznaczonym w złożonym wniosku. Uchwała upoważnia także
Marcina Kolasę oraz Dariusza Rubacha do wszelkich działań związanych z jej realizacją oraz przygotowaniem i złożeniem wniosku
do Trybunału Konstytucyjnego (§ 3).
W związku z powyższym Trybunał stwierdza, że wniosek o zbadanie konstytucyjności zakwestionowanego przepisu pochodzi od uprawnionego
podmiotu (art. 191 ust. 1 pkt 4 Konstytucji).
3. Art. 48 ust. 1 pkt 1 u.o.t.p. TK wymaga by wnioskodawca, powołując przepis prawa lub statutu uzasadnił, że kwestionowana
ustawa dotyczy spraw objętych zakresem jego działania.
Wnioskodawca wypełniając dyspozycję wymienionego przepisu u.o.t.p. TK wskazał art. 72 ust. 1 ustawy z dnia 12 października
1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 147, ze zm.), zgodnie z którym funkcjonariusze mogą zrzeszać się w związku
zawodowym funkcjonariuszy Straży Granicznej oraz § 9 Statutu określający cel związku, jakim jest „obrona praw, godności, interesów
funkcjonariuszy oraz emerytów i rencistów SG i WOP”.
Zakwestionowane przez wnioskodawcę przepisy dotyczą określonych w ustawie o Straży Granicznej świadczeń przysługujących funkcjonariuszom
Straży Granicznej w przypadku pełnienia służby ponad normę.
W związku z tym Trybunał Konstytucyjny stwierdza, że wnioskodawca wykazał, że kwestionowane przepisy dotyczą spraw objętych
jego zakresem działania.
4. Trybunał ustalił, że wnioskodawca, zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 4-6 i ust. 2 u.o.t.p. TK, określił przedmiot oraz wzorce
kontroli, a także uzasadnił sformułowane we wniosku zarzuty.
W tym stanie rzeczy Trybunał stwierdza, że złożony wniosek spełnia wymagania przewidziane w u.o.t.p. TK.
Z powyższych względów Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.