1. Sąd Rejonowy dla Krakowa-Podgórza w Krakowie – I Wydział Cywilny (dalej: sąd pytający) postanowieniem z 27 sierpnia 2021
                     r. (sygn. akt I Co 266/20/P) zwrócił się z pytaniem prawnym do Trybunału Konstytucyjnego, które zostało przytoczone w komparycji
                     niniejszego postanowienia.
                  
                
               
               
                  
                  2. W piśmie z 28 października 2021 r. (znak: IV.512.186.2021.BB) Rzecznik Praw Obywatelskich poinformował, że nie zgłasza
                     udziału w niniejszym postępowaniu.
                  
                
               
               
                  
                  3. W piśmie z 1 grudnia 2022 r. (znak: BAS-WAK-3059/21), w imieniu Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, stanowisko zajął Marszałek
                     Sejmu, który wniósł o umorzenie postępowania na podstawie art. 59 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o organizacji
                     i trybie postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2393; dalej: u.o.t.p.TK) ze względu na niedopuszczalność
                     wydania wyroku.
                  
                
               
               
                  
                  4. W piśmie z 10 stycznia 2023 r. (znak: 1001-8.TK.25.2021) stanowisko w sprawie zajął Prokurator Generalny, który wniósł
                     o umorzenie postępowania na podstawie art. 59 ust. 1 pkt 2 u.o.t.p.TK ze względu na niedopuszczalność wydania wyroku.
                  
                
               
               
                  
                  5. W dniu 6 marca 2023 r. wpłynął do Trybunału Konstytucyjnego odpis postanowienia sądu pytającego z 19 lutego 2023 r. (sygn.
                     akt I Co 266/20/P) o cofnięciu pytania prawnego.
                  
                
               
             
            
            
               
               
                  
                  Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
                
               
               
                  
                  1. Zgodnie z art. 56 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o organizacji i trybie postępowania przed Trybunałem
                     Konstytucyjnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2393; dalej: u.o.t.p.TK) do rozpoczęcia rozprawy sąd pytający może wycofać przedłożone
                     Trybunałowi Konstytucyjnemu pytanie prawne. Z kolei art. 56 ust. 3 u.o.t.p.TK stanowi, że w przypadku rozpoznawania sprawy
                     na posiedzeniu niejawnym, cofnięcie m.in. pytania prawnego może nastąpić najpóźniej w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia
                     zawiadomienia o rozpoznaniu sprawy na posiedzeniu niejawnym. 
                  
                
               
               
                  
                  2. Na gruncie stanowiących odpowiedniki art. 56 ust. 2 i 3 u.o.t.p.TK: art. 31 ust. 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale
                     Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, ze zm.), art. 49 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o Trybunale Konstytucyjnym
                     (Dz. U. z 2016 r. poz. 293) oraz art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 22 lipca 2016 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. poz. 1157),
                     w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego, przyjmowano, że prawo do cofnięcia wniosku, pytania prawnego czy skargi konstytucyjnej
                     przed rozpoczęciem rozprawy mieści się w granicach swobodnego uznania – odpowiednio – wnioskodawcy, sądu pytającego czy skarżącego
                     i jest jednym z przejawów zasady dyspozycyjności, na której opiera się postępowanie przed tym organem (por. postanowienie
                     TK z 1 czerwca 2017 r., sygn. K 32/16, OTK ZU A/2017, poz. 47 oraz przywołane tam orzecznictwo).
                  
                
               
               
                  
                  3. Sąd Rejonowy dla Krakowa-Podgórza w Krakowie skutecznie cofnął swoje pytanie prawne postanowieniem z 19 lutego 2023 r.
                     (sygn. akt I Co 266/20/P). Tym samym w niniejszym postępowaniu ziściła się przesłanka do jego umorzenia na podstawie art.
                     59 ust. 1 pkt 1 u.o.t.p.TK.
                  
                
               
               
                  
                  W tym stanie rzeczy postanowiono jak w sentencji.