po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej K.K. w sprawie zgodności:
art. 17 ust. 1a pkt 2 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2023 r. poz. 390, ze zm.; dalej:
u.ś.r.) w zakresie, w jakim „uniemożliwia osobom wskazanym w art. 17 ust. 1 pkt 4 u.ś.r. przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego
z tytułu niepodejmowania lub rezygnowania z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą legitymującą
się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności
stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji
oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji w sytuacjach,
gdy inne osoby spokrewnione w pierwszym stopniu nie są małoletnie lub legitymują się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności,
ale z przyczyn obiektywnych nie mogą sprawować realnie i efektywnie opieki nad osobą wymagającą wsparcia”, z art. 2 w związku
z art. 32 ust. 1 w związku z art. 18 w związku z art. 71 ust. 1 zdanie 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,