po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej F.T. w sprawie zgodności:
1) § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. poz. 1714, ze zm.) w zakresie, w jakim „różnicuje
sytuację majątkową (wynagrodzenie) pełnomocnika w razie jego wyznaczenia przez sąd z urzędu oraz w razie występowania jako
podmiot reprezentujący stronę z wyboru”, z art. 64 ust. 2 w związku z art. 92 ust. 1 zdanie pierwsze Konstytucji Rzeczypospolitej
Polskiej;
2) § 4 ust. 2 rozporządzenia wymienionego w punkcie pierwszym w zakresie, w jakim „przy ustaleniu opłaty w wysokości wyższej
niż określona w § 4 ust. 1 tego rozporządzenia, nie uwzględnia zmiany wartości siły nabywczej pieniądza jako elementu określającego
adekwatność nakładu pracy adwokata, a także w zakresie, w jakim przy ustaleniu opłaty w wysokości wyższej niż określona w
§ 4 ust. 1 rozporządzenia określa kwotę podwyższenia na 150% dla pełnomocnika w razie jego wyznaczenia przez sąd z urzędu,
podczas gdy pełnomocnik reprezentujący stronę z wyboru może otrzymać podwyższenie wynagrodzenia podstawowego w wysokości 600%
przy zastosowaniu tych samych kryteriów”, z 64 ust. 2 Konstytucji,