W skardze konstytucyjnej wniesionej do Trybunału Konstytucyjnego 6 kwietnia 2021 r. (data nadania) Państwowe Gospodarstwo Wodne WODY POLSKIE Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w G. (dalej: skarżący), reprezentowany przez pełnomocnika z wyboru, wystąpił z żądaniem przytoczonym w komparycji niniejszego postanowienia na tle następującego stanu faktycznego.

Postanowieniem z 20 maja 2020 r. (sygn. akt […]) sędzia komisarz ASR w Sądzie w G. Wydział VI Gospodarczy wskazał, że skarżący jest zobowiązany do zapłaty na rzecz masy upadłości […] spółki akcyjnej w G. kwoty 4 329 000,88 zł.

Zażalenie skarżącego na powyższe orzeczenie zostało oddalone przez Sąd Rejonowy w G. postanowieniem z 24 listopada 2020 r. (sygn. akt […]) i doręczone skarżącemu wraz z uzasadnieniem 5 stycznia 2021 r.

Prezes Trybunału Konstytucyjnego zarządzeniem z 5 maja 2021 r. (doręczonym skarżącemu 13 maja 2021 r.), wydanym na podstawie art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o organizacji i trybie postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2393), wezwał skarżącego do usunięcia braku formalnego skargi konstytucyjnej przez udokumentowanie daty (tj. 5 stycznia 2021 r.) doręczenia mu postanowienia Sądu w G. z 24 listopada 2020 r. (sygn. akt […]) wraz z czterema kopiami (tj. poświadczonej za zgodność z oryginałem koperty wraz z monitoringiem przesyłki Poczty Polskiej lub potwierdzenia odbioru przesyłki).

Skarżący odniósł się do zarządzenia w piśmie z 20 maja 2021 (data nadania), przesyłając poświadczoną za zgodność z oryginałem fotokopię koperty oraz wydruk z monitoringu śledzenia przesyłki Poczty Polskiej.

Zarządzeniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 15 grudnia 2021 r. (doręczonym pełnomocnikowi skarżącego 29 stycznia 2022 r.) skarżący został wezwany do usunięcia braków formalnych skargi konstytucyjnej przez: 1) wykazanie, że skarżący jest podmiotem uprawnionym na podstawie art. 79 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej do wniesienia skargi konstytucyjnej, w tym zwłaszcza, że przysługują mu prawa i wolności, których naruszenie zarzuca w petitum złożonej skargi; 2) dokładne uzasadnienie zarzutu niezgodności art. 222 ust. 1 zdanie 2 w związku z art. 18 zdanie 2 w związku z art. 134 ust. 1a ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 1228, ze zm.) z prawami lub wolnościami konstytucyjnymi wynikającymi z art. 2, art. 45 ust. 1 i art. 176 ust. 1 Konstytucji, z powołaniem argumentów lub dowodów na jego poparcie.

W piśmie procesowym z 7 lutego 2022 r. (data nadania) skarżący odniósł się do tego zarządzenia.

Skarżący wyjaśnił, że podstawą jego skargi jest naruszenie publicznego prawa podmiotowego, jakim jest prawo do rozpoznania zażalenia przez bezstronny sąd drugiej instancji i w takim przypadku przysługuje mu prawo określone w art. 79 ust. 1 Konstytucji.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

1. Zgodnie z art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o organizacji i trybie postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2393; dalej: u.o.t.p.TK), skarga konstytucyjna podlega wstępnemu rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym. Służy ono wyeliminowaniu – już w początkowej fazie postępowania – spraw, które nie mogą być przedmiotem merytorycznego rozstrzygnięcia. Trybunał wydaje postanowienie o nadaniu skardze konstytucyjnej dalszego biegu, gdy spełnia ona wymagania przewidziane w ustawie oraz nie zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 61 ust. 4 pkt 3 u.o.t.p.TK.

2. W ocenie Trybunału skarga spełnia przesłanki przekazania jej do kontroli merytorycznej.

2.1. Skarga została sporządzona przez adwokata, który przedłożył stosowne pełnomocnictwo.

2.2. Przysługująca skarżącemu droga prawna została wyczerpana, ponieważ od postanowienia Sądu Rejonowego w G. z 24 listopada 2020 r. (sygn. akt […]) nie przysługuje żaden zwyczajny środek zaskarżenia.

2.3. Skarżący dochował trzymiesięcznego terminu do wniesienia skargi zastrzeżonego w art. 77 ust. 1 u.o.t.p.TK, gdyż wskazane powyżej rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego wraz z uzasadnieniem zostało doręczone skarżącemu 5 stycznia 2021 r. Natomiast skarga została wniesiona do Trybunału 6 kwietnia 2021 r. (data nadania).

2.4. Określony został przedmiot kontroli, tj. art. 222 ust. 1 zdanie drugie w związku z art. 18 zdanie drugie i w związku z art. 134 ust. 1a ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 1228, ze zm.).

2.5. Zdaniem skarżącego zakwestionowane przepisy naruszają przysługujące mu prawo do rozpoznania jego sprawy sądowej przez bezstronny sąd w postępowaniu dwuinstancyjnym. Na ich podstawie bowiem zażalenie na postanowienie sędziego komisarza rozpoznaje ten sam sąd rejonowy i wydział gospodarczy ds. upadłościowych, w którym orzeka sędzia komisarz. W takiej sytuacji – jak argumentuje skarżący – zażalenie na postanowienie sędziego komisarza nie jest rozpoznawane przez bezstronny sąd drugiej instancji i de facto nie podlega należytej weryfikacji.

3. W związku z powyższym i zważywszy na to, że sformułowane przez skarżącego zarzuty nie są oczywiście bezzasadne, Trybunał Konstytucyjny – na podstawie art. 61 ust. 2 u.o.t.p.TK – postanowił nadać skardze konstytucyjnej dalszy bieg.