W dniu 9 lutego 2004 r. do Trybunału Konstytucyjnego wpłynął wniosek Rady Miejskiej w Bełżycach o stwierdzenie zgodności art. 61 i art. 69 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. Nr 203, poz. 1966) z art. 167 ust. 1 i 4 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 13 marca 2001 r. w sprawie sprawozdawczości budżetowej (Dz. U. Nr 24, poz. 279 ze zm.) z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148 ze zm.).

Zarządzeniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 2 marca 2004 r. wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku przez wskazanie konkretnego przepisu ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego, który zdaniem wnioskodawcy jest sprzeczny z art. 167 Konstytucji; wyczerpujące sformułowanie i uzasadnienie, z powołaniem dowodów, zarzutu niezgodności z Konstytucją kwestionowanego przepisu ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego; wskazanie, który ustęp art. 167 Konstytucji ma być, zdaniem wnioskodawcy, wzorcem kontroli dla skarżonego przepisu ustawy; wskazanie konkretnego przepisu kwestionowanego rozporządzenia Ministra Finansów, który zdaniem wnioskodawcy jest sprzeczny z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o finansach publicznych; wyczerpujące sformułowanie i uzasadnienie, z powołaniem dowodów, zarzutu niezgodności z ustawą o finansach publicznych kwestionowanego przepisu rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie sprawozdawczości budżetowej; doręczenie czterech egzemplarzy uchwały Rady Miejskiej w Bełżcach z 21 stycznia 2004 r. (Nr XVIII/157/2004); doręczenie czterech egzemplarzy wniosku Rady Miejskiej w Bełżcach z 4 lutego 2004 r.

W dniu 19 marca 2004 r. wpłynęło do Trybunału Konstytucyjnego pismo, w którym wnioskodawca odniósł się do stwierdzonych przez Trybunał braków formalnych wniosku.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

W myśl art. 191 ust. 1 pkt 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, jednym z podmiotów uprawnionych do inicjowania kontroli konstytucyjności prawa są organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego. Ustrojodawca przyznaje im tzw. ograniczoną zdolność wnioskową (legitymację szczególną), wymagając wykazania, że kwestionowany akt normatywny dotyczy spraw objętych zakresem działania danego podmiotu. Konsekwencją tego uregulowania jest art. 36 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 48, poz. 552 ze zm.), zgodnie z którym wniosek pochodzący od organu lub organizacji wymienionych w art. 191 ust. 1 pkt 3-5 Konstytucji jest kierowany do sędziego Trybunału Konstytucyjnego celem wstępnego rozpoznania. W tej fazie postępowania Trybunał bada, czy wniosek nie jest oczywiście bezzasadny i czy spełnia wymogi formalne. Instytucja ta zapobiega również nadaniu biegu wnioskowi w sytuacji, gdy postępowanie wszczęte przed Trybunałem Konstytucyjnym podlegałoby umorzeniu z powodu niedopuszczalności wydania orzeczenia (art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym), spowodowanej brakiem podmiotu uprawnionego do złożenia wniosku. W przypadku gdy wniosek nie odpowiada warunkom formalnym i nie uzupełniono braków w terminie 7 dni od daty zawiadomienia o wezwaniu do ich uzupełnienia, jest oczywiście bezzasadny (art. 36 ust. 3 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym) lub w ogóle brak jest podmiotu uprawnionego do skierowania wniosku do Trybunału Konstytucyjnego, Trybunał odmawia nadania dalszego biegu wnioskowi.

W niniejszej sprawie wnioskodawca został wezwany do uzupełnienia braków formalnych wniosku m.in. przez wskazanie konkretnego przepisu kwestionowanego rozporządzenia Ministra Finansów, który zdaniem wnioskodawcy jest sprzeczny z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o finansach publicznych oraz wyczerpujące sformułowanie i uzasadnienie, z powołaniem dowodów, zarzutu niezgodności z ustawą o finansach publicznych kwestionowanego przepisu rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie sprawozdawczości budżetowej. W odpowiedzi wnioskodawca nadesłał pismo, w którym ustosunkował się tylko do niektórych braków stwierdzonych w zarządzeniu sędziego. Nie wskazał, jakie przepisy kwestionowanego rozporządzenia mają być przedmiotem kontroli oraz nie sformułował zarzutu niezgodności przepisów tegoż rozporządzenia z ustawą o finansach publicznych.

Trybunał stwierdza, że wnioskodawca nie uzupełnił braków wskazanych w punkcie 4 i 5 zarządzenia sędziego Trybunału Konstytucyjnego. Braki te dotyczyły § 1 pkt 2 uchwały z 21 stycznia 2004 r. Rady Miejskiej w Bełżycach (Nr XVIII/157/2004), w którym wnosi ona o zbadanie zgodności rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie sprawozdawczości budżetowej z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o finansach publicznych. W takim zakresie należało odmówić nadania dalszego biegu wnioskowi ze względu na niewykonanie zarządzenia sędziego Trybunału Konstytucyjnego.

Z tych wszystkich względów, Trybunał postanowił jak w sentencji.