W złożonej do Trybunału Konstytucyjnego skardze konstytucyjnej z 24 stycznia 1998 r. zawarto równocześnie wniosek o zwolnienie skarżącego od kosztów postępowania z uwagi na to, iż skarżący jest emerytem, osobą poważnie schorowaną i mającą na utrzymaniu także chorą żonę.

Wniosek skarżącego nie mógł zostać merytorycznie rozpoznany przez Trybunał Konstytucyjny.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 102, poz. 643) koszty postępowania przed Trybunałem zasadniczo ponosi Skarb Państwa. Na mocy art. 24 ust. 2 Trybunał Konstytucyjny może zasądzić zwrot tych kosztów, które skarżący poniósł samodzielnie, co obejmuje w szczególności koszty związane z zastępstwem procesowym oraz uiszczony wpis od skargi konstytucyjnej. Jednocześnie ustawa o Trybunale Konstytucyjnym w art. 48 ust. 2 przewiduje możliwość ustanowienia adwokata lub radcy prawnego z urzędu w przypadku niemożności uiszczenia przez skarżącego kosztów pomocy prawnej. Zgodnie zaś z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 października 1997 r. w sprawie wysokości oraz zasad pobierania wpisu od skargi konstytucyjnej, w przypadku ustanowienia adwokata lub radcy prawnego z urzędu, wpisu od skargi konstytucyjnej nie pobiera się.

Wobec takiego charakteru uregulowań zawartych w ustawie o Trybunale Konstytucyjnym brak jest dostatecznych podstaw do przyjęcia, iż w zakresie kosztów postępowania należy nadto stosować odpowiednie regulacje z kodeksu postępowania cywilnego. Wyrażona w art. 20 ustawy z 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym zasada, w myśl której odpowiednie zastosowanie do postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym mają przepisy kodeksu postępowania cywilnego, odnosi się wyłącznie do tych kwestii, które nie zostały uregulowane w ustawie o Trybunale Konstytucyjnym. Sytuacja taka nie zachodzi w przypadku zwolnienia od kosztów postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym, skoro problematyka ta została uregulowana w art. 24 oraz 48 ust. 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym oraz we wspomnianym rozporządzeniu Rady Ministrów z 13 października 1997 r. w sprawie wysokości oraz zasad pobierania wpisu od skargi konstytucyjnej.

Ustawodawca rozstrzygnął, iż skarżący może przed sądem rejonowym właściwym z uwagi na miejsce swojego zamieszkania ubiegać się o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego z urzędu, celem sporządzenia skargi konstytucyjnej i reprezentowania go w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym. Pozytywne rozpatrzenie wniosku skarżącego w tym zakresie powoduje, iż z mocy ustawy zwolniony jest on od obowiązku uiszczenia wpisu do skargi konstytucyjnej. Ustawodawca nie przewidział natomiast możliwości zwolnienia skarżącego wyłącznie z obowiązku uiszczenia wpisu do skargi konstytucyjnej.

Z uwagi na to, wniosek skarżącego o zwolnienie od kosztów postępowania należało pozostawić bez rozpoznania.