W skardze konstytucyjnej wniesionej do Trybunału Konstytucyjnego 31 maja 2022 r. (data nadania) G.Ł. (dalej: skarżący), reprezentowany przez pełnomocnika z urzędu, wystąpił z żądaniem przytoczonym w komparycji niniejszego postanowienia sformułowanym na tle następującej sprawy.

Skarżący, odbywający karę pozbawienia wolności w Oddziale Zewnętrznym w S., zaskarżył do Sądu Okręgowego w S. Wydział V Penitencjarny i Nadzoru nad Wykonywaniem Orzeczeń Karnych (dalej: Sąd Okręgowy) decyzję Dyrektora Oddziału Zewnętrznego (dalej: Dyrektor Oddziału) o odmowie zezwolenia na posiadanie przez skarżącego prywatnej pościeli. Postanowieniem z 1 marca 2022 r. (sygn. akt […]) Sąd Okręgowy nie uwzględnił skargi, stwierdziwszy, że decyzja Dyrektora Oddziału jest zgodna z prawem.

Sąd Rejonowy w S. I Wydział Cywilny postanowieniem z 4 kwietnia 2022 r. (sygn. akt […]) ustanowił dla skarżącego adwokata do sporządzenia i wniesienia skargi konstytucyjnej. Okręgowa Rada Adwokacka w S. (dalej: ORA w S.) wyznaczyła pełnomocnika pismem z 6 maja 2022 r. (znak: […]).

Prezes Trybunału Konstytucyjnego zarządzeniem z 5 lipca 2022 r. (doręczonym pełnomocnikowi skarżącego 11 lipca 2022 r.), na podstawie art. 130 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 1805, ze zm.) w związku z art. 36 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o organizacji i trybie postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2393), wezwał skarżącego do udokumentowania dat: doręczenia skarżącemu postanowienia Sądu Okręgowego z 1 marca 2022 r. (sygn. akt […]), wystąpienia przez niego do Sądu Rejonowego z wnioskiem o ustanowienie pełnomocnika do sporządzenia skargi konstytucyjnej oraz doręczenia adwokat E.A. pisma ORA w S. z 6 maja 2022 r. Skarżący został także zobowiązany do doręczenia odpisu lub kopii poświadczonej za zgodność z oryginałem (wraz z czterema kopiami) decyzji Dyrektora Oddziału o odmowie zezwolenia na posiadanie przez skarżącego prywatnej pościeli oraz orzeczenia właściwego sądu o ustanowieniu dla skarżącego pełnomocnika z urzędu do sporządzenia skargi konstytucyjnej.

W terminie określonym w zarządzeniu skarżący nie nadesłał do Trybunału Konstytucyjnego żadnego pisma procesowego usuwającego wskazane w nim braki.

Skarżący zarzucił, że zakwestionowane w skardze przepisy naruszają „prawo do jawnego i sprawiedliwego rozpoznania sprawy przez sąd, zasadę równości stron postępowania w związku z zasadą przyzwoitej (rzetelnej) legislacji, określoności przepisów prawa i proporcjonalności”, a także prawo do dwuinstancyjnego postępowania sądowego.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o organizacji i trybie postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2393; dalej: u.o.t.p.TK) skarga konstytucyjna podlega wstępnemu rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym. Służy ono wyeliminowaniu – już w początkowej fazie postępowania – spraw, które nie mogą być przedmiotem merytorycznego rozstrzygania. Trybunał wydaje postanowienie o odmowie nadania skardze dalszego biegu, gdy nie spełnia ona określonych przez prawo wymagań lub gdy braki formalne nie zostały usunięte w ustawowym terminie.

Zarządzenie Prezesa Trybunału Konstytucyjnego z 5 lipca 2022 r. zostało skutecznie doręczone pełnomocnikowi skarżącego 11 lipca 2022 r. W treści zarządzenia zawarto pouczenie, że nieusunięcie braków w wyznaczonym terminie wywołuje ujemne skutki procesowe. Mimo upływu wskazanego w zarządzeniu terminu, braki formalne skargi nie zostały przez skarżącego usunięte.

Mając powyższe na względzie Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.

Na podstawie art. 61 ust. 5 u.o.t.p.TK skarżącemu przysługuje prawo wniesienia zażalenia na powyższe postanowienie w terminie 7 dni od daty jego doręczenia.