1. W sporządzonej przez adwokata i wniesionej do Trybunału Konstytucyjnego 6 października 2017 r. (data nadania) skardze konstytucyjnej T.L.E. z siedzibą w S. (dalej: skarżąca) zakwestionowała zgodność art. 24 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2017 r. poz. 776; dalej: p.w.p.) rozumianego w ten sposób, że „patenty są udzielane wyłącznie na rozwiązania o charakterze technicznym (wynalazki), przy czym rozwiązania o charakterze technicznym (wynalazki) to jedynie rozwiązania, które w sposób bezpośredni oddziałują na materię czy też dotyczą przedmiotów materialnych, a w konsekwencji rozumiany jako wyłączający z możliwości uzyskania ochrony patentowej rozwiązań mających pośredni wpływ na materię, które posiadają charakter techniczny ponieważ rozwiązują problem techniczny lub powodują dalszy skutek techniczny” z art. 2 w związku z art. 32 ust. 1 oraz art. 64 ust. 2 Konstytucji.

2. Skargę konstytucyjną sformułowano w związku z następującą sprawą. Decyzją z sierpnia 2014 r. Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: urząd, urząd patentowy) utrzymał w mocy swoją decyzję z września 2012 r. odmawiającą udzielenia patentu na zgłoszony przez skarżącą wynalazek pt.: „Sposoby bezpiecznej i efektywnej pod względem szerokości pasma synchronizacji kryptograficznej”. Urząd stwierdził, że przedstawione przez wnoszącą skargę rozwiązanie pozbawione było charakteru technicznego, czyli nie było wynalazkiem w rozumieniu art. 24 p.w.p.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. wyrokiem z maja 2015 r. oddalił skargę skarżącej i uznał, że zgłoszone rozwiązanie nie jest rozwiązaniem technicznym, choć do jego wykorzystania niezbędne są różnego rodzaju urządzenia i elementy techniczne.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z czerwca 2017 r. oddalił skargę kasacyjną skarżącej oraz potwierdził stanowisko wyrażone przez sąd administracyjny pierwszej instancji.

3. W ocenie wnoszącej skargę, zaskarżona regulacja jest sprzeczna z Konstytucją, gdyż narusza zasadę równości, sprawiedliwości społecznej, a także prawo do równej ochrony w zakresie własności praw majątkowych. Uniemożliwia podmiotom uzyskanie ochrony patentowej w procedurze krajowej toczącej się przed urzędem patentowym, na wynalazek, który ma pośredni wpływ na materię i posiada charakter techniczny, ponieważ rozwiązuje problem techniczny lub powoduje dalszy skutek techniczny, przy jednoczesnym dopuszczeniu do występowania w obrocie prawnym na terytorium Polski patentów – udzielonych przez Europejski Urząd Patentowy – dotyczących rozwiązań, które mają pośredni wpływ na materię.

7 listopada 2017 r. do Trybunału wpłynęło pismo skarżącej zawierające jej oświadczenie o cofnięciu skargi konstytucyjnej z 6 października 2017 r.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 59 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o organizacji i trybie postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym (Dz. U. poz. 2017; dalej: u.o.t.p.TK) wnioskodawca może do rozpoczęcia rozprawy wycofać wniosek, pytanie prawne albo skargę konstytucyjną. W myśl utrwalonego orzecznictwa Trybunału prawo do cofnięcia skargi konstytucyjnej przed rozpoczęciem rozprawy mieści się w granicach swobodnego uznania skarżącego i jest odzwierciedleniem zasady dyspozycyjności, na której opiera się postępowanie przed Trybunałem Konstytucyjnym (zob. m.in. postanowienie TK z 4 marca 1999 r., SK 16/98, OTK ZU nr 2/1999, poz. 26).

Cofnięcie skargi konstytucyjnej przed rozpoczęciem rozprawy nie podlega zatem kontroli Trybunału Konstytucyjnego, skutkuje natomiast koniecznością umorzenia postępowania, zgodnie z art. 59 ust. 1 pkt 1 u.o.t.p.TK (zob. postanowienie TK z 4 lipca 2013 r., Ts 30/12, OTK ZU nr 4/B/2013 poz. 367).

Z tej przyczyny Trybunał Konstytucyjny – na podstawie art. 59 ust. 1 pkt 1 u.o.t.p.TK – postanowił jak w sentencji.