W skardze konstytucyjnej Małgorzaty Kleinschmidt sporządzonej 29 czerwca 2002 r., zarzucono, iż uchwała Sądu Najwyższego z 17 stycznia 2001 r. (sygn. akt III CZP 49/00) jest niezgodna z art. 77 ust. 2 oraz 78 Konstytucji RP.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 79 ust. 1 Konstytucji RP przedmiotem skargi konstytucyjnej może być wyłącznie ustawa lub inny akt normatywny, na podstawie którego sąd lub organ administracji publicznej wydał orzeczenie o przysługujących skarżącemu prawach lub wolnościach konstytucyjnych.

W skardze konstytucyjnej Małgorzaty Kleinschmidt zażądano natomiast od Trybunału Konstytucyjnego zbadania zgodności uchwały Sądu Najwyższego z 17 stycznia 2001 r. (sygn. akt III CZP 49/00) ze wskazanymi w skardze regulacjami konstytucyjnymi. Tak określony przedmiot skargi konstytucyjnej z oczywistych względów wykracza poza zakres uprawnień Trybunału Konstytucyjnego wynikających z art. 79 ust. 1 Konstytucji RP. Uchwała Sądu Najwyższego nie ma bowiem charakteru aktu normatywnego ustanawiającego generalne i abstrakcyjne normy prawne.

Biorąc po uwagę powyższe okoliczności należało odmówić nadania skardze konstytucyjnej dalszego biegu.