W dniu 28 czerwca 2004 r. wpłynął do Trybunału Konstytucyjnego wniosek Rady Miejskiej w Zamościu o stwierdzenie zgodności art. 1 pkt 1 lit. a, b i c ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 214, poz. 1806 ze zm.), w części wprowadzającej do ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.; dalej: ustawa o samorządzie gminnym) art. 24f ust. 1a, z art. 2 i art. 22 w związku z art. 31 ust. 3 oraz z art. 169 ust. 2 Konstytucji i wynikającą z niego zasadą kadencyjności, o ile mają zastosowanie do radnych wybranych przed dniem wejścia w życie kwestionowanego przepisu; art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 214, poz. 1806 ze zm.), w części wprowadzającej do ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 ze zm.; dalej: ustawa o samorządzie powiatowym) art. 25b, z art. 2 i art. 22 w związku z art. 31 ust. 3 oraz z art. 169 ust. 2 Konstytucji i wynikającą z niego zasadą kadencyjności, o ile mają zastosowanie do radnych wybranych przed dniem wejścia w życie kwestionowanego przepisu; art. 9 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 214, poz. 1806 ze zm.) z art. 169 ust. 2 Konstytucji i wynikającą z niego zasadą kadencyjności.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

1. Zgodnie z art. 36 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643 ze zm.; dalej: ustawa o TK) wniosek przedstawiony przez organy stanowiące samorządu terytorialnego podlega wstępnemu rozpoznaniu, na posiedzeniu niejawnym, w składzie jednego sędziego. W postępowaniu tym Trybunał Konstytucyjny bada, czy złożony wniosek odpowiada wymogom formalnym, czy nie jest oczywiście bezzasadny oraz czy nie zachodzą ustawowe przesłanki umorzenia postępowania (art. 39 ust. 1 ustawy o TK).

2. Na wstępie Trybunał Konstytucyjny ustalił, że Rada Miejska w Zamościu zakwestionowała we wniosku art. 1 pkt 1 lit. a, b i c ustawy o zmianie ustawy o samorządzie gminnym. Art. 1 pkt 1 lit. a tejże ustawy dodał ust. 1a w art. 24f ustawy o samorządzie gminnym, art. 1 pkt 1 lit. b nadał nowe brzmienie ust. 2 art. 24f ustawy o samorządzie gminnym, a art. 1 pkt 1 lit. c nadał nowe brzmienie ust. 4 art. 24f ustawy o samorządzie gminnym. Jednocześnie Rada Miejska w Zamościu wyraźnie określiła przedmiot kontroli, wnosząc o zbadanie zgodności wyłącznie art. 24f ust. 1a dodanego do ustawy o samorządzie gminnym, co oznacza, że zawęziła tym samym wniosek do art. 1 pkt 1 lit. a ustawy nowelizującej.

Podobnie, kwestionując art. 4 pkt 2 ustawy o zmianie ustawy o samorządzie gminnym, ograniczyła przedmiot kontroli wyłącznie do art. 25b dodanego do ustawy o samorządzie powiatowym, pomijając badanie zgodności art. 25a, art. 25c-25h, stanowiących treść art. 4 pkt 2 ustawy nowelizującej.

3. Przypomnieć w tym miejscu należy, że 13 lipca 2004 r. Trybunał Konstytucyjny rozpoznał wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich o stwierdzenie konstytucyjności niektórych przepisów ustawy o zmianie ustawy o samorządzie gminnym (sygn. akt K 20/03).

W odniesieniu do art. 1 pkt 1 lit. a (dodany art. 24f ust. 1a), który stanowi przedmiot wniosku Rady Miejskiej w Zamościu w niniejszej sprawie, Trybunał Konstytucyjny orzekł, że jest on zgodny z art. 2 i art. 22 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji, a więc wzorcami kontroli powołanymi również przez Radę Miejską w Zamościu.

W odniesieniu do art. 4 pkt 2 (dodany art. 25b), objętego rozpatrywanym wnioskiem Rady Miejskiej w Zamościu, Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 25b ust. 4 w części, w jakiej dotyczy małżonków osób wskazanych w ust. 3 tego artykułu, jest niezgodny z art. 2 oraz nie jest niezgodny z art. 22 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji, a więc wzorcami powołanymi również przez Radę Miejską w Zamościu. Pozostałe przepisy art. 25b, tzn. ust. 1-3 i 5, Trybunał uznał za zgodne (lub że nie są niezgodne) z powołanymi wyżej konstytucyjnymi wzorcami kontroli.

Trybunał Konstytucyjny stwierdził także zgodność art. 9 ustawy o zmianie ustawy o samorządzie gminnym, będącego przedmiotem kontroli w niniejszej sprawie, z art. 2 i art. 22 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji.

4. W tym stanie rzeczy wydanie orzeczenia w zakresie stwierdzenia zgodności art. 1 pkt 1 lit. a (art. 24f ust. 1a ustawy o samorządzie gminnym) oraz art. 4 pkt 2 (art. 25b ustawy o samorządzie powiatowym) ustawy o zmianie ustawy o samorządzie gminnym z art. 2 i art. 22 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji należy uznać za zbędne, co zgodnie z art. 39 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 36 ust. 3 ustawy o TK stanowi przesłankę odmowy nadania wnioskowi dalszego biegu.

5. Przedmiot wniosku obejmuje zatem stwierdzenie zgodności art. 1 pkt 1 lit. a (art. 24f ust. 1a ustawy o samorządzie gminnym), art. 4 pkt 2 (art. 25b ustawy o samorządzie powiatowym) oraz art. 9 ustawy o zmianie ustawy o samorządzie gminnym z art. 169 ust. 2 Konstytucji i wynikającą z niego zasadą kadencyjności.

Mając powyższe na względzie, Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.