W skardze konstytucyjnej Mariana K. zarzucono niezgodność z Konstytucją RP niektórych regulacji zawartych w statucie Spółdzielni Produkcji i Usług Rolniczych w Kłodzku z siedzibą w Jaszkowej Dolnej. Zdaniem skarżącego, regulacje te doprowadziły do ograniczenia przysługującego mu prawa własności do wkładu uwłaszczeniowego.

Skarżący jako ostateczne orzeczenie o przysługujących mu prawach i wolnościach konstytucyjnych wskazał postanowienie Sądu Okręgowego w Świdnicy z 9 maja 2000 r. (sygn. akt VI Ga 36/00). Postanowieniem tym oddalono apelację skarżącego od postanowienia Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z 9 sierpnia 1999 r. (sygn. akt VI S 53/99), o wpisie do rejestru danych dotyczących zmian w statucie Spółdzielni Produkcji i Usług Rolniczych w Kłodzku z siedzibą w Jaszkowej Dolnej.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 79 ust. 1 Konstytucji RP, przedmiotem skargi konstytucyjnej może być wyłącznie ustawa lub inny akt normatywny, na podstawie którego organ władzy publicznej orzekł o przysługujących skarżącemu prawach lub wolnościach konstytucyjnych. Zakwestionowany przez skarżącego statut Spółdzielni Produkcji i Usług Rolniczych w Kłodzku z siedzibą w Jaszkowej Dolnej nie ma wszakże takiego charakteru. Statut ten nie posiada bowiem charakteru publicznoprawnego, zaś jego moc wiążąca dla członków spółdzielni wynika z autonomii woli stron podejmujących taki akt. Rozstrzygnięcia statutu spółdzielni co do ich zgodności z prawem powszechnie obowiązującym mogą być kwestionowane w przewidzianej do tego procedurze przed sądami powszechnymi.

Niezależnie od powyższych okoliczności należy stwierdzić, iż zakwestionowane przez skarżącego regulacje statutu Spółdzielni Produkcji i Usług Rolniczych w Kłodzku z siedzibą w Jaszkowej Dolnej nie stanowiły podstawy wydania przez Sąd Okręgowy w Świdnicy postanowienia z 9 maja 2000 r., wskazanego jako ostateczne orzeczenie o prawach konstytucyjnych skarżącego. Regulacje te bowiem były przedmiotem postępowania rejestrowego zakończonego wspomnianym postanowieniem, którego podstawę stanowiły stosowne przepisy kodeksu postępowania cywilnego, prawa spółdzielczego oraz rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 23 listopada 1995 r. w sprawie sposobu prowadzenia sądowego rejestru spółdzielni (Dz.U. Nr 23, poz. 129).

W tym stanie rzeczy uznając, iż nie zostały spełnione konstytucyjne przesłanki warunkujące możliwość merytorycznego rozpoznania skargi konstytucyjnej, należało odmówić nadania tej skardze dalszego biegu.