W skardze konstytucyjnej Andrzeja Woźniaka, zostały podniesione zarzuty względem orzeczeń sądowych, wydanych w sprawie dokonania wpisu do księgi wieczystej nieruchomości. Zdaniem pełnomocnika skarżącego, orzeczenia te naruszyły przepisy prawa i konstytucyjne uprawnienia skarżącego. Z dalszej treści skargi wynika, iż w toku przedmiotowego procesu, skarżący wskazując na swoją chorobę psychiczną domagał się podważenia aktu notarialnego. Zdaniem skarżącego, jego oświadczenie woli przy sporządzaniu aktu notarialnego zostało wymuszone, a wątpliwości budzi fakt dokonania wpisu hipotecznego już po dziewięciu dniach od daty sporządzenia aktu notarialnego. W ocenie pełnomocnika skarżącego, brak uwzględnienia tych okoliczności w postanowieniu Sądu Okręgowego w Kielcach „narusza prawa skarżącego do sprawiedliwego wymierzania sprawiedliwości”, w konsekwencji wnosi więc on „o wszczęcie postępowania w niniejszej sprawie i uchylenie wydanych wyroków”.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 79 ust. 1 Konstytucji przedmiotem skargi konstytucyjnej może być wyłącznie ustawa lub inny akt normatywny, na podstawie którego sąd lub organ administracji publicznej wydał orzeczenie o przysługujących skarżącemu prawach lub wolnościach konstytucyjnych.

W skardze konstytucyjnej Andrzeja Woźniaka zażądano natomiast od Trybunału Konstytucyjnego weryfikacji postępowania sądowego, nie formułując równocześnie jakichkolwiek zarzutów w stosunku do podstawy normatywnej kwestionowanych orzeczeń. Tak określony przedmiot skargi konstytucyjnej z oczywistych względów wykracza poza zakres uprawnień Trybunału Konstytucyjnego, wynikających z art. 79 ust. 1 Konstytucji. Przedmiotem postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym w trybie skargi konstytucyjnej nie są akty stosowania prawa, a Trybunał Konstytucyjny nie pełni funkcji kolejnej instancji odwoławczej. Wskazanie przez skarżącego konkretnego orzeczenia sądowego lub innego rozstrzygnięcia stanowi wyłącznie warunek rozpoznania zarzutów niekonstytucyjności podstawy prawnej tego orzeczenia lub rozstrzygnięcia.

Biorąc po uwagę powyższe okoliczności należało odmówić nadania skardze konstytucyjnej dalszego biegu.