Sprawa Ts 24/03

Proszę czekać trwa pobieranie danych

Sygnatura Ts 24/03

Data wpływu do TK 21 lutego 2003

Przedmiot sprawy

Ustawa z dnia 20. 06. 1985r. Prawo o ustroju sądów powszechnych
- art. 68 [3]
- art. 78 [3]
- art. 78 [4]
- art. 83
- art. 85 par. 2
- art. 86

Wzorce

Konstytucja z dnia 2. 04. 1997r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej
- art. 2
- art. 20
- art. 22
- art. 31 ust. 1
- art. 31 ust. 2
- art. 7

Postanowienie na zażalenie z dnia 9 lipca 2003

Rodzaj orzeczenia Postanowienie na zażalenie

Data 9 lipca 2003

Miejsce publikacji

OTK ZU 3B/2003, poz. 191

Skład

Sędzia	Funkcja
Jadwiga Skórzewska-Łosiak	przewodnicząca
Marian Grzybowski	sprawozdawca
Marek Mazurkiewicz

Postanowienie o odmowie z dnia 19 maja 2003

Rodzaj orzeczenia Postanowienie o odmowie

Data 19 maja 2003

Miejsce publikacji

OTK ZU 3B/2003, poz. 190

Skład

Sędzia	Funkcja
Teresa Dębowska-Romanowska

Stan na: 23-11-2024

Rodzaj orzeczenia Postanowienie na zażalenie

Data 9 lipca 2003

Miejsce publikacji

OTK ZU 3B/2003, poz. 191

Skład

Sędzia	Funkcja
Jadwiga Skórzewska-Łosiak	przewodnicząca
Marian Grzybowski	sprawozdawca
Marek Mazurkiewicz

Pobierz [25 KB]

Spis treści

Postanowienie z dnia 9 lipca 2003 r. sygn. akt Ts 24/03

sprawozdawca: Marian Grzybowski

przewodnicząca: Jadwiga Skórzewska-Łosiak

- uzasadnienie prawne

Metryka orzeczenia

Rodzaj orzeczenia Postanowienie na zażalenie

Data 9 lipca 2003

Miejsce publikacji

OTK ZU 3B/2003, poz. 191

Skład

Sędzia	Funkcja
Jadwiga Skórzewska-Łosiak	przewodnicząca
Marian Grzybowski	sprawozdawca
Marek Mazurkiewicz

POSTANOWIENIE
z dnia 9 lipca 2003 r.
Sygn. akt Ts 24/03

POSTANOWIENIE

z dnia 9 lipca 2003 r.

Sygn. akt Ts 24/03

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Marian Grzybowski - sprawozdawca

Marek Mazurkiewicz

Jadwiga Skórzewska-Łosiak - przewodnicząca,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym, na podstawie art. 49 w związku z art. 36 ust. 5 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643 ze zm.), zażalenia z dnia 26 maja 2003 r. na postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 19 maja 2003 r. o odmowie nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej Wacława Koleśnika,

postanawia:

nie uwzględnić zażalenia.

Uzasadnienie:

W skardze konstytucyjnej z 28 grudnia 2002 r., złożonej za pośrednictwem Sądu Okręgowego w Suwałkach, zarzucono, że art. 683, art. 783 , art. 784 , art. 83, art. 85 § 2, art. 86 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25 ze zm.) jest niezgodny z art. 2, art. 7, art. 20, art. 22, art. 31 ust. 2, art. 32 ust. 2, art. 37, art. 180 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Skarżący będąc sędzią w stanie spoczynku wykonywał, bez zgody prezesa właściwego sądu, zawód adwokata i za ten czyn Sąd Dyscyplinarny wymierzył mu karę pozbawienia stanu spoczynku.

Trybunał Konstytucyjny postanowieniem z 19 maja 2003 r. odmówił nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej, wskazując iż została ona złożona po terminie, o którym mowa w art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643 ze zm.).

W zażaleniu z 26 maja 2003 r. skarżący wniósł o uchylenie postanowienia i merytoryczne rozpoznanie skargi konstytucyjnej. Zdaniem skarżącego przepisy Konstytucji wyrażające poszczególne prawa człowieka oraz przepisy dotyczące środków ochrony tych praw nie zawierają żadnego ograniczenia czasowego w dochodzeniu wolności i praw. Ograniczenia takiego nie zawiera również art. 79 ust. 1 Konstytucji wyrażający prawo do złożenia skargi konstytucyjnej.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

W myśl art. 79 ust. 1 Konstytucji każdy, czyje konstytucyjne wolności lub prawa zostały naruszone, ma prawo, na zasadach określonych w ustawie, wnieść skargę do Trybunału Konstytucyjnego w sprawie zgodności z Konstytucją ustawy lub innego aktu normatywnego. Ustrojodawca jednoznacznie wskazuje, iż zasady wnoszenia skarg konstytucyjnych powinny zostać określone w ustawie. Konkretyzacja art. 79 Konstytucji została dokonana w ustawie o Trybunale Konstytucyjnym. Elementem tej konkretyzacji jest art. 46 ust. 1 wskazanej ustawy, który przewiduje wymóg wniesienia skargi najdalej w trzy miesiące od otrzymania przez skarżącego ostatecznego rozstrzygnięcia o jego wolnościach lub prawach konstytucyjnych. Jak stwierdził Trybunał Konstytucyjny w niniejszej sprawie wymóg ten nie został spełniony, czego zresztą skarżący w zażaleniu nie kwestionuje.

Wobec powyższego należy uznać, iż Trybunał Konstytucyjny w pełni zasadnie odmówił nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.

Rodzaj orzeczenia Postanowienie o odmowie

Data 19 maja 2003

Miejsce publikacji

OTK ZU 3B/2003, poz. 190

Skład

Sędzia	Funkcja
Teresa Dębowska-Romanowska

Pobierz [25 KB]

Spis treści

Postanowienie z dnia 19 maja 2003 r. sygn. akt Ts 24/03

- uzasadnienie prawne

Metryka orzeczenia

Rodzaj orzeczenia Postanowienie o odmowie

Data 19 maja 2003

Miejsce publikacji

OTK ZU 3B/2003, poz. 190

Skład

Sędzia	Funkcja
Teresa Dębowska-Romanowska

POSTANOWIENIE
z dnia 19 maja 2003 r.
Sygn. akt Ts 24/03

POSTANOWIENIE

z dnia 19 maja 2003 r.

Sygn. akt Ts 24/03

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Teresa Dębowska-Romanowska,

po wstępnym rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym skargi konstytucyjnej Wacława Koleśnika w sprawie zgodności:

art. 683, art. 783, art. 784, art. 83, art. 85 § 2, art. 86 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25 ze zm.) z art. 2, art. 7, art. 20, art. 22, art. 31 ust. 2, art. 32 ust. 2, art. 37, art. 180 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

postanawia:

odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.

Uzasadnienie:

Skarga konstytucyjna została sformułowana w oparciu o następujący stan faktyczny. Sąd Dyscyplinarny w Warszawie wyrokiem z 26 kwietnia 2001 r. uznał obwinionego Wacława Koleśnika sędziego w stanie spoczynku Sądu Okręgowego w Suwałkach winnym popełnienia czynu polegającego na tym, że w okresie od 1 stycznia 1999 r. do 26 czerwca 2001 r., będąc sędzią w stanie spoczynku, bez uzyskania uprzedniej zgody prezesa właściwego sądu wykonywał zawód adwokata. Za czyn ten Sąd Dyscyplinarny wymierzył obwinionemu karę pozbawienia stanu spoczynku, wraz z prawem do uposażenia. Wyrok ten został utrzymany w mocy wyrokiem Wyższego Sądu Dyscyplinarnego w Warszawie z 11 września 2001 r.

Wykonując zarządzenie sędziego Trybunału Konstytucyjnego wzywające do uzupełnienia braków skargi konstytucyjnej, skarżący wskazał na wyrok Wyższego Sądu Dyscyplinarnego, jako orzeczenie o swych konstytucyjnych prawach w rozumieniu art. 79 ust. 1 Konstytucji. Skarżący przedstawił też kopię pisma do Sądu Najwyższego z 25 lutego 2002 r., z którego wynika, iż wyrok Wyższego Sądu Dyscyplinarnego został mu doręczony 18 lutego 2002 r.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

W myśl art. 46 ust. 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym skarga konstytucyjna może być wniesiona w ciągu trzech miesięcy od doręczenia skarżącemu prawomocnego wyroku, ostatecznej decyzji lub innego ostatecznego rozstrzygnięcia. W przedmiotowej sprawie warunek ten nie został spełniony. Wskazany przez skarżącego, jako ostateczne orzeczenie, wyrok Wyższego Sądu Dyscyplinarnego z 11 września 2001 r. został mu doręczony 18 lutego 2002 r., zaś skarga konstytucyjna została złożona, za pośrednictwem Sądu Okręgowego w Suwałkach, dopiero 28 grudnia 2002 r. (data stempla pocztowego). Tym samym została ona złożona z przekroczeniem trzymiesięcznego terminu, o którym mowa wyżej. Wobec powyższego bezprzedmiotowe jest także żądanie skarżącego by skargę rozpatrywać łącznie z pytaniem prawnym Sądu Okręgowego w Suwałkach.

Mając powyższe na względzie należało odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.