art. 60 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9 poz. 59, ze zm.) w zakresie, w jakim „ograniczają prawo domagania się alimentów przez rozwiedzionego małżonka, uznanego za współwinnego rozkładu pożycia, od drugiego rozwiedzionego małżonka, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, jedynie do przypadku zaistnienia niedostatku po stronie dochodzącego alimentów oraz odnośnie [do] jedynie środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego, mimo tego, że rozwód pociąga dla małżonka domagającego się alimentów istotne pogorszenie jego sytuacji materialnej (które nie musi skutkować niedostatkiem po jego stronie), bez jakiejkolwiek możliwości miarkowania tego ograniczenia prawa do alimentów”, z art. 18 w związku z art. 71, art. 31 ust. 3, art. 2 i art. 20, a także z art. 64 ust. 2 i 3 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,