art. 2 ust. 1 pkt 3 i art. 1a ust. 1 pkt 2 w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 i art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1170, ze zm.), „ze względu na to, że przytoczone przepisy (…) [ustawy o podatkach i opłatach lokalnych] zinterpretowane w sposób przedstawiony w [w]yroku NSA nakazują opodatkowanie podatkiem od nieruchomości obiektu budowlanego spełniającego łącznie wszystkie cechy właściwe dla budynku wskazane w art. 1a ust. 1 pkt 1 (…) [ustawy o podatkach i opłatach lokalnych] na zasadach właściwych dla budowli w oparciu o dodatkowe kryterium niewynikające z przepisów (…) [ustawy o podatkach i opłatach lokalnych], tj. kryterium wiodącego parametru technicznego wyznaczającego funkcję obiektu budowlanego, którym w niniejszej sprawie zdaniem NSA była pojemność obiektu budowlanego a nie jego powierzchnia użytkowa, konsekwencją czego jest nieuprawnione ograniczenie konstytucyjnie chronionego prawa własności, poprzez obciążenie Spółki ciężarem podatku od nieruchomości w wysokości zawyżonej i niewynikającej z przepisów (…) [ustawy o podatkach i opłatach lokalnych] w efekcie zastosowania do obiektów budowlanych spełniających łącznie wszystkie cechy właściwe dla budynku wskazane w art. 1a ust. 1 pkt 1 (…) [ustawy o podatkach i opłatach lokalnych], tj. zbiorników na paliwo, zasad określania wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości właściwych dla obiektów budowlanych stanowiących budowle”, z art. 64 ust. 1 i 3 w związku z art. 2, art. 7, art. 84 oraz art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,