W skardze konstytucyjnej (sygn. Ts 128/98) wniesiono o stwierdzenie niezgodności przepisów art. 39318 oraz art. 394 § 1 kodeksu postępowania cywilnego w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 45 i 46 ustawy z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta RP – Prawo upadłościowe i prawo o postępowaniu układowym, kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 43, poz. 189) z art. 78 i 176 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Z uwagi na brak wyraźnego określenia w skardze konstytucyjnej w czyim imieniu została złożona, czego nie można było ustalić z uwagi na nie dołączenie pełnomocnictwa do sporządzenia skargi konstytucyjnej, z upoważnienia sędziego Trybunału Konstytucyjnego skierowano 1 października 1998 r. do pełnomocnika procesowego niniejszej spółki pismo procesowe, w którym zwrócono się o wyjaśnienie w tej kwestii. W piśmie procesowym z 7 października 1998 r. adwokat wskazał jedynie, iż jest pełnomocnikiem procesowym R.G. S.A.–P. dołączając kserokopię udzielonego mu pełnomocnictwa procesowego opatrzonego (na oryginale) stemplem R.G. S.A.–P. wraz z podpisem nieczytelnym.

Z uwagi na to, iż do niniejszej skargi konstytucyjnej nie dołączono pełnomocnictwa upoważniającego radcę prawnego do sporządzenia skargi konstytucyjnej R.G. S.A.–P., zarządzeniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 14 października 1998 r. wezwano pełnomocnika R.G. S.A.–P. do przedłożenia w terminie 7 dni od daty doręczenia tego zarządzenia pełnomocnictwa do sporządzenia skargi konstytucyjnej. Ponadto zarządzeniem tym wezwano radcę prawnego do dołączenia odpisu postanowienia Sądu Apelacyjnego w G. z 20 maja 1998 r. oddalającego wniosek o wyłączenie sędziego.

Mimo skutecznego doręczenia niniejszego zarządzenia (potwierdzenie odbioru z 21 października 1998 r.) pełnomocnik procesowy R.G. S.A.–P. nie skierował do Trybunału Konstytucyjnego żadnego pisma w sprawie, a tym samym braki skargi konstytucyjnej (sygn. Ts 128/98) nie zostały uzupełnione w wyznaczonym terminie.

W tym stanie rzeczy Trybunał Konstytucyjny na podstawie art. 49 w związku z art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 102, poz. 643) postanowił jak w sentencji.