W skardze konstytucyjnej Krajowego Stowarzyszenia Byłych Żołnierzy Wojsk Kolejowych w Jarosławiu zakwestionowano zgodność preambuły oraz art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 2 września 1994 r. o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach, zakładach wydobywania uranu (tekst jednolity z 2001 r. Dz.U. Nr 60, poz. 622) z art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Wniesiono także o stwierdzenie niezgodności uchwały Nr 411/59 Rady Ministrów z dnia 6 października 1959 r. w sprawie sformowania brygady wojsk kolejowych i wykorzystania jej w resorcie komunikacji oraz Uchwały Nr 54/82 Rady Ministrów z 13 marca 1982 r. w sprawie zasad działania jednostek wojskowych na rzecz gospodarki narodowej z Konstytucją Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej z 22 lipca 1952 r.

Zdaniem skarżącego stowarzyszenia naruszono zasadę równości wobec prawa przez nieuzasadnione zróżnicowanie sytuacji prawnej żołnierzy zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianych w kopalniach węgla, kamieniołomach i zakładach wydobywania rud uranu oraz żołnierzy wojsk kolejowych odbywających zasadniczą służbę wojskową również przymusowo i w takich samych warunkach, jak żołnierze służby zastępczej. Zaskarżonej ustawie stowarzyszenie zarzuca, iż przepis art. 1 ust. 1 tej ustawy przyznaje świadczenie pieniężne i określone uprawnienia z nim związane wyłącznie żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach i zakładach wydobywania rud uranu, natomiast ustawa ta nie obejmuje żołnierzy wojsk kolejowych.

Zarządzeniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 17 października 2001 r. pełnomocnik skarżącego został wezwany do usunięcia braków formalnych złożonej skargi, w szczególności przez wskazanie orzeczenia sądu lub innego organu władzy publicznej, które to orzeczenie narusza przysługujące skarżącemu stowarzyszeniu prawa lub wolności konstytucyjne.

W piśmie procesowym z 29 października 2001 r. pełnomocnik skarżącego stwierdził, iż w niniejszej sprawie nie zapadło żadne orzeczenie sądu lub organu władzy publicznej, ponieważ w sprawie nie przysługuje droga prawna.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 79 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej warunkiem merytorycznego rozpoznania skargi konstytucyjnej jest wskazanie przez skarżącego, iż wydane na podstawie zakwestionowanego w skardze aktu normatywnego ostateczne rozstrzygnięcie sądu lub organu administracji publicznej, narusza przysługujące mu prawa lub wolności o charakterze konstytucyjnym. Wskazanie takiego orzeczenia aktualizuje dopiero interes prawny skarżącego w uzyskaniu od Trybunału Konstytucyjnego orzeczenia o konstytucyjności ustawy lub innego aktu normatywnego zastosowanego wobec skarżącego. Brak wskazania takiego orzeczenia wyklucza możliwość merytorycznego rozpoznania zarzutów podniesionych w skardze konstytucyjnej.

Jak wynika z treści skargi konstytucyjnej będącej przedmiotem rozpoznania wstępnego, jak również pisma procesowego dołączonego w celu wykonania zarządzenia sędziego w kwestii uzupełnienia braków formalnych złożonej skargi, pełnomocnik skarżącego, formułując zarzut naruszenia Konstytucji, stwierdził iż w niniejszej sprawie nie zapadło żadne orzeczenie.

Brak takiego orzeczenia powoduje niemożność rozpoznania zarzutów sformułowanych w skardze konstytucyjnej. Należy podkreślić, że na gruncie art. 79 ust. 1 Konstytucji RP nie przysługuje skarga konstytucyjna bezpośrednio na akt normatywny. Składającemu skargę konstytucyjną nie przysługuje bowiem uprawnienie do zainicjowania przed Trybunałem Konstytucyjnym kontroli abstrakcyjnej konstytucyjności prawa, lecz wyłącznie kontroli konkretnej.

Tym samym należy uznać, iż w niniejszej sprawie nie została spełniona podstawowa przesłanka dopuszczenia skargi do merytorycznego rozpoznania, o której mowa w art. 79 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej ustanawiającym instytucję skargi konstytucyjnej.

Mając powyższe na względzie należało odmówić nadania dalszego biegu skardze konstytucyjnej.