W skardze konstytucyjnej Zrzeszenia Właścicieli i Zarządców Domów w Katowicach z dnia 16 sierpnia 2001 r. wniesiono o stwierdzenie, iż:

I. Art. 5 ust. 1, 2, 3 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. Nr 71, poz. 733) z art. 2 oraz art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej;

II. Art. 9 ust. 1, 2 i 3 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. Nr 71, poz. 733) z art. 20 oraz art. 21 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej;

III. Art. 11 ust. 1, 2, 6 i 9 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. Nr 71, poz. 733) z art. 21 oraz art. 22 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej;

IV. Art. 12 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. Nr 71, poz. 733) z art. 32 oraz art. 37 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej;

V. Art. 14 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. Nr 71, poz. 733) z art. 64 oraz art. 75 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Zarządzeniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 września 2001 r. pełnomocnik skarżącego został wezwany do usunięcia w terminie 7 dni od doręczenia tego zarządzenia braków formalnych skargi konstytucyjnej pod rygorem odmowy nadania dalszego biegu skardze. Usunięcie braków miało polegać na przedstawieniu pełnomocnictwa do sporządzenia skargi konstytucyjnej, dołączeniu wyroku, decyzji lub innego rozstrzygnięcia, w którym orzeczono ostatecznie o wolnościach lub prawach konstytucyjnych przysługujących skarżącemu wraz z podaniem daty jego doręczenia oraz dołączeniu dokumentów wskazujących na wyczerpanie drogi prawnej w sprawie. Uzupełnienie skargi wymagało w szczególności wskazania, na czym polega, zdaniem skarżącego, niezgodność zakwestionowanych w skardze przepisów ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, zasobie mieszkaniowym gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego ze wskazanymi w skardze konstytucyjnymi wolnościami lub prawami przysługującymi skarżącemu.

Jak wynika z akt skargi zarządzenie sędziego Trybunału Konstytucyjnego wzywające do usunięcia braków skargi konstytucyjnej o sygn. Ts 123/01 zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącego 17 września 2001 r. W wyznaczonym terminie braki skargi nie zostały usunięte, zaś do Trybunału Konstytucyjnego nie wpłynęło żadne pismo w sprawie skargi konstytucyjnej o sygn. Ts 123/01.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

W świetle art. 36 ust. 3 w zw. z art. 49 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 102, poz. 643 ze zm.) nieusunięcie w określonym terminie braków formalnych skargi konstytucyjnej skutkuje wydaniem postanowienia o odmowie nadania dalszego biegu skardze. W związku z treścią tego przepisu zarządzenie sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 13 sierpnia 2001 r. wzywające do usunięcia w terminie 7 dni od daty jego doręczenia braków formalnych skargi konstytucyjnej o sygn. Ts 123/01 zostało wydane pod rygorem odmowy nadania dalszego biegu skardze.

Należy również zauważyć, iż nie wykonanie zarządzenia sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 13 sierpnia 2001 r. wzywającego do usunięcia braków formalnych skargi konstytucyjnej o sygn. Ts 123/01, uniemożliwia Trybunałowi Konstytucyjnemu zbadanie, czy skarga ta spełnia warunki przewidziane w art. 79 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz w art. 46 i art. 47 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym. Warunki, których spełnienie miał wykazać pełnomocnik skarżącego uzupełniając skargę konstytucyjną to w szczególności: uzyskanie przez skarżącego ostatecznego rozstrzygnięcia o konstytucyjnych prawach lub wolnościach skarżącego, wyczerpanie drogi prawnej oraz złożenie skargi konstytucyjnej w ustawowym terminie. Brak zaś stwierdzenia, iż skarga konstytucyjna spełnia warunki przewidziane w Konstytucji oraz w ustawie o Trybunale Konstytucyjnym sprawia, że skardze tej nie można nadać dalszego biegu.

Z uwagi na powyższe, w związku z nieusunięciem braków formalnych skargi konstytucyjnej Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.