W skardze konstytucyjnej złożonej 6 października 2000 r. zarzucono, iż art. 68 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118 ze zm.) narusza art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Zdaniem skarżącego, zaskarżony przepis narusza konstytucyjną zasadę równości, gdyż określając warunki przedłużenia prawa do renty osób studiujących uzależnia możliwość skorzystania z tego prawa od ukończenia 25 roku życia w trakcie piątego roku studiów, a nie roku kalendarzowego. W oparciu o wskazany przepis decyzją z 15 grudnia 1999 r. Dyrektor Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji stwierdził utratę prawa skarżącego do renty. Następnie decyzją tegoż Dyrektora z 8 kwietnia 2000 r. stwierdzono, iż skarżący pobierał nienależne świadczenie rentowe i zobowiązano go do jego zwrotu. Od decyzji tej skarżący odwołał się, jednakże w skardze nie sprecyzowano sposobu tego odwołania.

Zarządzeniem z 20 października 2000 r. skarżący został wezwany do uzupełnienia w terminie 7 dni braków formalnych skargi konstytucyjnej pod rygorem nienadania jej dalszego biegu. Skarżący miał m.in. wskazać konstytucyjne prawa, które zostały w niniejszej sprawie naruszone, ostateczne orzeczenie, dołączyć odpisy orzeczeń wskazujące na wyczerpanie drogi prawnej. Zarządzenie zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącego 31 października 2000 roku.

Ponieważ do dzisiaj skarżący nie wykonał powyższego zarządzenia, w myśl zawartego w nim rygoru, należy odmówić nadania skardze konstytucyjnej dalszego biegu.