W skardze konstytucyjnej Sebastiana K. z 1 sierpnia 2000 r. zarzucono, iż § 38 ust. 5 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 10 grudnia 1997 r. w sprawie udzielania wyróżnień oraz postępowania dyscyplinarnego w stosunku do funkcjonariuszy Straży Granicznej (Dz.U. Nr 154, poz. 1015) jest niezgodny z art. 77 ust. 2 Konstytucji RP. Zdaniem skarżącego, zakwestionowana regulacja zamyka skarżącemu drogę do sądowej ochrony przysługujących mu praw i wolności konstytucyjnych.

Skarżący wskazał, iż orzeczeniem nr 281 Komendanta Głównego Straży Granicznej z 8 czerwca 2000 r. skarżący został ukarany karą dyscyplinarną wydalenia ze służby. Orzeczenie to zostało utrzymane w mocy decyzją nr 346 Komendanta Głównego Straży Granicznej z 7 lipca 2000 roku.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

16 listopada 1999 r. Trybunał Konstytucyjny wydał wyrok (sygn. SK 11/99, OTK ZU Nr 7/1999, poz. 158), w którym stwierdził, iż § 38 ust. 5 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 10 grudnia 1997 r. w sprawie udzielania wyróżnień oraz postępowania dyscyplinarnego w stosunku do funkcjonariuszy Straży Granicznej (Dz.U. Nr 154, poz. 1015) nie jest niezgodny z art. 45 ust. 1 i art. 77 ust. 2 Konstytucji RP, jest natomiast niezgodny z art. 78 Konstytucji RP. Jednocześnie Trybunał Konstytucyjny ustalił, iż utrata mocy obowiązującej zakwestionowanego przepisu nastąpi 16 listopada 2000 r. Wyrok ten został opublikowany w Dzienniku Ustaw RP z 1999 r. Nr 93, poz. 1084.

W tym stanie rzeczy należy uznać za zbędne ponowne rozstrzyganie o zgodności zakwestionowanego przepisu z Konstytucją RP, zwłaszcza, iż podniesione w skardze konstytucyjnej zarzuty pokrywają się swoją treścią z tymi, które były przedmiotem oceny Trybunału Konstytucyjnego w sprawie SK 11/99. Ponieważ zaś okoliczność ta została ustalona w trakcie rozpoznania wstępnego skargi konstytucyjnej, należało odmówić nadania jej dalszego biegu.