Zarząd Główny Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Funkcjonariuszy Straży Granicznej (dalej: wnioskodawca) 18 stycznia 2019 r. (data nadania) wystąpił z wnioskiem przytoczonym w komparycji niniejszego postanowienia.

Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:

1. Zgodnie z art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o organizacji i trybie postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym (Dz. U. poz. 2072, ze zm.; dalej: u.o.t.p. TK) wniosek złożony przez podmiot, o którym mowa w art. 191 ust. 1 pkt 3-5 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, Prezes Trybunału kieruje do wyznaczonego przez siebie sędziego Trybunału w celu wstępnego rozpoznania na posiedzeniu niejawnym. Trybunał bada, czy wniosek spełnia wymagania przewidziane w art. 47 i art. 48 u.o.t.p. TK, a w szczególności, czy zaskarżony akt normatywny dotyczy spraw objętych zakresem działania wnioskodawcy (art. 191 ust. 1 pkt 3-5 w związku z art. 191 ust. 2 Konstytucji).

2. W rozpatrywanej sprawie z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego wystąpił Zarząd Główny Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Funkcjonariuszy Straży Granicznej (dalej: Zarząd Główny NSZZ FSG), który zgodnie z § 25 ust. 6 pkt 1 Statutu Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Funkcjonariuszy Straży Granicznej (dalej: Statut) jest organem uprawnionym do „reprezentowania Związku wobec władz, administracji państwowej i samorządu terytorialnego oraz podmiotów gospodarczych, a także innych organizacji i instytucji”.

Zarząd Główny NSZZ FSG, stosownie do art. 48 ust. 2 pkt 1 u.o.t.p. TK, dołączył do wniosku uchwałę Nr 1/X/2019/e z 9 stycznia 2019 r.

Trybunał ustalił, że uchwała Zarządu Głównego NSZZ FSG została podjęta przez ogólnokrajowy organ związku zawodowego (art. 191 ust. 1 pkt 4 Konstytucji), wyraża wolę wystąpienia z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego (§ 1) oraz określa przedmiot i wzorce kontroli (§ 1), które są tożsame z zakresem zaskarżenia, wyznaczonym w złożonym wniosku. Uchwała upoważnia także Marcina Kolasę oraz Dariusza Rubacha do wszelkich działań związanych z jej realizacją oraz przygotowaniem i złożeniem wniosku do Trybunału Konstytucyjnego (§ 3).

W związku z powyższym Trybunał stwierdza, że wniosek o zbadanie konstytucyjności zakwestionowanego przepisu pochodzi od uprawnionego podmiotu (art. 191 ust. 1 pkt 4 Konstytucji).

3. Art. 48 ust. 1 pkt 1 u.o.t.p. TK wymaga by wnioskodawca, powołując przepis prawa lub statutu uzasadnił, że kwestionowana ustawa dotyczy spraw objętych zakresem jego działania.

Wnioskodawca wypełniając dyspozycję wymienionego przepisu u.o.t.p. TK wskazał art. 72 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 147, ze zm.), zgodnie z którym funkcjonariusze mogą zrzeszać się w związku zawodowym funkcjonariuszy Straży Granicznej oraz § 9 Statutu określający cel związku, jakim jest „obrona praw, godności, interesów funkcjonariuszy oraz emerytów i rencistów SG i WOP”.

Zakwestionowane przez wnioskodawcę przepisy dotyczą rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie ekwiwalentów pieniężnych za niewykorzystane przez funkcjonariusza Straży Granicznej urlopy i czas wolny od służby.

W związku z tym Trybunał Konstytucyjny stwierdza, że wnioskodawca wykazał, że kwestionowane przepisy dotyczą spraw objętych jego zakresem działania.

4. Trybunał ustalił, że wnioskodawca, zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 4-6 i ust. 2 u.o.t.p. TK, określił przedmiot oraz wzorce kontroli, a także uzasadnił sformułowane we wniosku zarzuty.

W tym stanie rzeczy Trybunał stwierdza, że złożony wniosek spełnia wymagania przewidziane w u.o.t.p. TK.

Z powyższych względów Trybunał Konstytucyjny postanowił jak w sentencji.