Zgodnie z art. 36 ust. 1 w związku z art. 49 ustawy z 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym skarga konstytucyjna podlega
wstępnemu rozpoznaniu, które obejmuje także ocenę przesłanek dopuszczalności jej merytorycznego rozpoznania. Przesłanki te
nie są spełnione wówczas, gdy w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wstępnego zachodzi jedna z podstaw umorzenia postępowania
przez Trybunałem Konstytucyjnym określonych w art. 39 cytowanej ustawy, w szczególności zaś, gdy wydanie merytorycznego orzeczenia
jest zbędne.
Taki przypadek zachodzi w niniejszej sprawie, bowiem regulacje prawne będące przedmiotem zaskarżenia, były już oceniane przez
Trybunał Konstytucyjny, który wyrokiem z 6 września 2001 r. (sygn. akt P. 3/01 OTK ZU nr 6/2001, poz. 163) uznał, iż art.
55 ust. 1 zdanie drugie ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. Nr 74, poz. 368; zm.: Nr
104, poz. 515; z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 106, poz. 679, Nr 114, poz. 739, Nr 144, poz. 971; z 1998 r. Nr 162, poz. 1126;
z 1999 r. Nr 20, poz. 180, Nr 75, poz. 853; z 2000 r. Nr 2, poz. 5, Nr 48, poz. 552, Nr 60, poz. 704, Nr 91, poz. 1008; z
2001 r. Nr 49, poz. 508 i 509) w części wyłączającej możliwość orzeczenia o zwrocie kosztów postępowania na rzecz skarżącego
w razie umorzenia przez Naczelny Sąd Administracyjny postępowania sądowego w związku z uwzględnieniem przez organ administracji
skargi w całości na podstawie art. 38 ust. 2 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, jest niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji
Rzeczypospolitej Polskiej. Sentencja tego orzeczenia została opublikowana w Dzienniku Ustaw Nr 101, poz. 1113. W tym stanie
rzeczy ponowne rozstrzyganie o zarzutach, które pokrywają się z tymi, podniesionymi w sprawie P. 3/01 jest zbędne, zwłaszcza
iż Trybunał Konstytucyjny uznał ich zasadność.