W skardze konstytucyjnej z 4 czerwca 2004 r. (data nadania skargi w urzędzie pocztowym) skarżąca – Agata Waluśkiewicz zakwestionowała zgodność z Konstytucją art. 31a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz. U. Nr 28, poz. 153 ze zm.; dalej: ustawa o puz). Przepisowi temu zarzuciła niezgodność z art. 2, art. 31 ust. 3, art. 32 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 68 ust. 1 i ust. 2 Konstytucji. Natomiast wobec art. 31e ust. 1, ust. 1a, ust. 2 i ust. 3 ustawy o puz skarżąca sformułowała zarzut niezgodności ze wskazanymi wyżej unormowaniami oraz ponadto z art. 92 ust. 1 Konstytucji. Z kolei przepisom dwóch rozporządzeń Ministra Finansów z dnia 10 października 2001 r. – w sprawie wykazu bezpłatnych podstawowych świadczeń zdrowotnych lekarza stomatologa oraz podstawowych materiałów stomatologicznych stosowanych przy udzielaniu tych świadczeń (Dz. U. Nr 121, poz. 1311) oraz w sprawie wykazu bezpłatnych dodatkowych świadczeń zdrowotnych lekarza stomatologa i materiałów stomatologicznych przysługujących dzieciom i młodzieży do ukończenia 18 roku życia oraz kobietom w ciąży i w okresie połogu, a także określenia rodzaju dokumentu potwierdzającego uprawnienia do tych świadczeń (Dz. U. Nr 121, poz. 1312) skarżąca zarzuciła niezgodność z art. 31 ust. 3, art. 32 ust. 1, art. 68 ust. 2 oraz art. 92 ust. 1 Konstytucji.

Zarządzeniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 19 lipca 2004 r. wezwano pełnomocnika skarżącej do uzupełnienia w terminie 7 dni braków formalnych skargi konstytucyjnej przez: wskazanie, jakie konstytucyjne wolności lub prawa skarżącej i w jaki sposób – jej zdaniem – zostały naruszone przez zakwestionowane w skardze konstytucyjnej przepisy oraz doręczenie udzielonego przez skarżącą pełnomocnictwa szczególnego do sporządzenia skargi konstytucyjnej.

W ustawowym terminie 7 dni pełnomocnik skarżącej nie usunął wskazanych braków skargi konstytucyjnej.

Ponieważ w wyznaczonym terminie nie zostały usunięte braki formalne skargi konstytucyjnej o sygn. Ts 107/04, na podstawie art. 49 w związku z art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643 ze zm.) należało odmówić nadania skardze konstytucyjnej dalszego biegu.