W skardze konstytucyjnej Zygmunta F., sporządzonej 8 lipca 1998 r. podniesiono, iż komornik sądu w T. w sprawie egzekucyjnej działał z naruszeniem prawa i z krzywdą skarżącego.

Zarządzeniem sędziego Trybunału Konstytucyjnego z 15 września 1998 r. wezwano pełnomocnika skarżącego do sprecyzowania przedmiotu skargi konstytucyjnej, w szczególności poprzez określenie przepisów ustawy lub innego aktu normatywnego, którym skarżący zarzuca niezgodność z konstytucją, oraz wskazanie tych przysługujących skarżącemu praw lub wolności o charakterze konstytucyjnym, które jego zdaniem zostały naruszone.

Pełnomocnik skarżącego nie uzupełnił w wyznaczonym terminie wyżej wspomnianych braków formalnych. W piśmie z 24 września 1998 r. wskazał jedynie, iż działania komornika naruszają przepisy ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o funduszu alimentacyjnym (tekst jednolity z 1991 r. Dz.U. Nr 45, poz. 200), nie precyzując wszakże zarzutu niezgodności z konstytucją ustawy lub innego aktu normatywnego, ani nie określając naruszonych praw lub wolności konstytucyjnych skarżącego.

W tym stanie rzeczy, z uwagi na nieuzupełnienie w terminie braków formalnych skargi konstytucyjnej na podstawie art. 49 w związku z art. 36 ust. 3 ustawy o TK należało odmówić nadania jej dalszego biegu.