Skarga konstytucyjna jest szczególnym środkiem ochrony konstytucyjnych wolności lub praw. Jej merytoryczna ocena została uzależniona
przez ustawodawcę od spełnienia wielu przesłanek, których weryfikacja następuje na etapie wstępnej kontroli. Trybunał Konstytucyjny
zobligowany jest zatem do oceny dopełnienia wszystkich wymagań, jakie ustawodawca postawił przed wnoszącym ten środek prawny.
W świetle art. 36 ust. 2 w zw. z art. 49 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz.
643, ze zm.; dalej: ustawa o TK), jeżeli skarga nie odpowiada warunkom formalnym, sędzia Trybunału wzywa do usunięcia jej
braków w terminie 7 dni. W sprawie będącej przedmiotem niniejszego rozpoznania, pomimo prawidłowego doręczenia pełnomocnikowi
skarżącego 30 lipca 2013 r. zarządzenia sędziego Trybunału, braki skargi nie zostały usunięte, co musi skutkować odmową nadania
dalszego biegu wniesionej skardze konstytucyjnej.