1. W skardze konstytucyjnej wniesionej do Trybunału Konstytucyjnego 6 marca 2023 r. (data nadania) M.W. (dalej: skarżąca)
– reprezentowana przez pełnomocnika z urzędu – wystąpiła z żądaniem przytoczonym w komparycji niniejszego postanowienia na
tle następującego stanu faktycznego.
Sąd Rejonowy w C. III Wydział Rodzinny i Nieletnich postanowieniem z 10 czerwca 2022 r. (sygn. akt […]) orzekł o potrzebie
umieszczenia skarżącej w domu pomocy społecznej dla osób z zaburzeniami psychicznymi.
W związku z powyższym skarżąca wniosła apelację, którą Sąd Okręgowy w K. XI Wydział Cywilny Rodzinny Sekcja ds. Odwoławczych
postanowieniem z 23 września 2022 r. (sygn. akt […]) oddalił. Orzeczenie to, doręczone pełnomocnikowi skarżącej 4 października
2022 r., wskazane zostało jako ostateczne rozstrzygnięcie w rozumieniu art. 79 ust. 1 Konstytucji.
W piśmie z 29 listopada 2022 r. (data nadania) skarżąca wystąpiła do Sądu Rejonowego w C. z wnioskiem o ustanowienie pełnomocnika
z urzędu w celu sporządzenia skargi konstytucyjnej od powyższego rozstrzygnięcia.
Postanowieniem z 24 stycznia 2023 r. Sąd Rejonowy w C. III Wydział Rodzinny i Nieletnich (sygn. akt […]) przychylił się do
wniosku skarżącej. W piśmie z 27 stycznia 2023 r. (sygn. akt […]) Okręgowa Rada Adwokacka w K. jako pełnomocnika z urzędu
wyznaczyła adwokat D.H. Pismo o wyznaczeniu doręczono pełnomocnikowi 10 lutego 2023 r.
2. Zarządzeniem Prezesa TK z 18 maja 2023 r. (doręczonym 31 maja 2023 r.) skarżąca została wezwana do usunięcia braków formalnych
skargi konstytucyjnej przez: 1) wskazanie adresu skarżącej; 2) doręczenie odpisów lub kopii poświadczonych za zgodność z oryginałem
wyroków, decyzji lub innych rozstrzygnięć (wraz z uzasadnieniami) potwierdzających wyczerpanie drogi prawnej, w szczególności
postanowień: a) Sądu Rejonowego w C. z 10 czerwca 2022 r. (sygn. akt […]), b) Sądu Okręgowego w K. z 23 września 2022 r. (sygn.
akt […]); 3) udokumentowanie umocowania adwokat D.H. do reprezentowania skarżącej przed Trybunałem Konstytucyjnym przez doręczenie
odpisów lub kopii poświadczonych za zgodność z oryginałem: a) wniosku skarżącej o ustanowienie pełnomocnika z urzędu do wniesienia
skargi konstytucyjnej wraz z potwierdzeniem daty jego złożenia, b) orzeczenia sądu o wyznaczeniu pełnomocnika dla skarżącej,
c) rozstrzygnięcia właściwej Okręgowej Rady Adwokackiej o ustanowieniu jej pełnomocnikiem dla skarżącej; 4) udokumentowanie
daty doręczenia (doręczenie np. poświadczonej za zgodność z oryginałem koperty, w której doręczone zostało to orzeczenie wraz
z monitoringiem przesyłki Poczty Polskiej lub poświadczonej za zgodność z oryginałem kopii zwrotnego potwierdzenia odbioru
tej przesyłki lub elektronicznego potwierdzenia odbioru): a) skarżącej orzeczenia wskazanego w skardze konstytucyjnej jako
ostateczne, b) adwokat D.H. rozstrzygnięcia właściwej Okręgowej Rady Adwokackiej o wyznaczeniu jej pełnomocnikiem dla skarżącej.
W piśmie z 7 czerwca 2023 r. (data nadania) skarżąca usunęła powyższe braki.
3. Zdaniem skarżącej „pozbawienie wolności człowieka poprzez orzeczenie o przymusowym umieszczeniu go w domu pomocy społecznej
bez jego zgody, narusza prawo do wolności tego człowieka, bowiem wiąże się z ingerencją w strefę jego osobistych i zagwarantowanych
Konstytucyjnie praw” (s. 4-5 skargi).
Trybunał Konstytucyjny zważył, co następuje:
1. Zgodnie z art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o organizacji i trybie postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym
(Dz. U. z 2019 r. poz. 2393; dalej: u.o.t.p.TK) skarga konstytucyjna podlega wstępnemu rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym,
podczas którego Trybunał bada, czy odpowiada ona określonym przez prawo wymogom.
2. W ocenie Trybunału skarga konstytucyjna spełnia przesłanki przekazania jej do merytorycznego rozpoznania, ponieważ:
a) została sporządzona przez pełnomocnika, który przedłożył pełnomocnictwo szczególne do reprezentowania skarżącej w postępowaniu
przed Trybunałem (art. 44 ust. 1 u.o.t.p.TK),
b) skarżąca wyczerpała przysługującą jej drogę prawną, gdyż od orzeczenia Sądu Rejonowego w C. z 10 czerwca 2022 r. (sygn.
akt […]) wniosła apelację, którą Sąd Okręgowy w K. postanowieniem z 23 września 2022 r. (sygn. akt […]) oddalił. Orzeczenie
to zostało wskazane jako ostateczne i nie przysługuje od niego żaden zwyczajny środek zaskarżenia,
c) dochowany został trzymiesięczny termin wniesienia skargi, zastrzeżony w art. 77 ust. 1 u.o.t.p.TK,
d) określony został przedmiot kontroli (art. 53 ust. 1 pkt 1 u.o.t.p.TK),
e) wskazano, które konstytucyjne wolności i prawa oraz w jaki sposób –zdaniem skarżącej – zostały naruszone (art. 53 ust.
1 pkt 2 u.o.t.p.TK); skarżąca przedstawiła także uzasadnienie sformułowanych w skardze zarzutów (art. 53 ust. 1 pkt 3 u.o.t.p.TK).
3. W ocenie Trybunału analizowana skarga konstytucyjna nie jest obarczona nieusuwalnymi brakami formalnymi, o których mowa
w art. 61 ust. 4 pkt 1 u.o.t.p.TK, natomiast sformułowane w niej zarzuty nie są oczywiście bezzasadne w rozumieniu art. 61
ust. 4 pkt 3 u.o.t.p.TK.
W związku z powyższym należało postanowić jak w sentencji.